Menu główne:
HISTORIA
Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Szkaplerznej został wzniesiony w XIII w. w stylu romańskim. Znajduje sie on w samym centrum wsi. Do jego budowy użyto kwadr granitowych. Kościół był wielokrotnie przebudowywany. Obecny kształt budowli nadała XIX-wieczna przebudowa, dokonana w duchu regotyzacji. Portal zachodni został usunięty w 1865 roku w trakcie wznoszenia wieży. Ponowne poświęcenie kościoła, po II wojnie światowej, nastąpiło 16 lipca 1946 roku, natomiast 1 czerwca 1951 roku utworzono tu parafię.
ARCHITEKTURA
Jest to świątynia orientowana, salowa, na planie prostokąta, bez wyodrębnionego prezbiterium i pierwotnie bez wieży. Stanowi ona doskonały przykład typowego dla tych obszarów kościoła wiejskiego. Świątynia kryta jest stropem belkowanym i ceramicznym dachem dwuspadowym. Plac przykościelny pełniący niegdyś funkcję cmentarza otoczony jest ceglanym murem z bramą i furtami. Cmentarz użytkowany był jeszcze kilka lat po wojnie.
ELEWACJE
Kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej zbudowany jest z granitowych ciosów w osiemnastu równych warstwach, na starannie wykonanym cokole o fazowanych krawędziach. Dokładniejszą obróbką charakteryzują się kwadry narożnikowe oraz ościeża portali.
Najciekawiej prezentuje się ściana wschodnia. Widnieją na niej ślady trzech wąskich okien ostrołukowych w układzie piramidalnym (charakterystycznych dla tej architektury), które z biegiem lat uległy przemurowaniu, a następnie zostały zamurowane. W szczycie widnieją trzy okna szczelinowe w obramieniu ceglanym, doświetlające poddasze. Najbardziej dekoracyjne są jednak blendy w obramieniu ceglanym: środkowa w kształcie krzyża łacińskiego oraz dwie wąskie, ostrołukowe, znajdujące się pod ramionami krzyża. Całość zwieńczona jest jeszcze jednym oknem szczelinowym.
Elewacje północna i południowa posiadają symetrycznie rozplanowane ostrołukowe okna o ceglanych ościeżach. Obecny kształt nadała im XIX-wieczna przebudowa. Pierwotnie były one znacznie węższe. Wtedy też zamurowano znajdujące się w tych elewacjach portale. Portal zachodni został usunięty w 1865 roku, w trakcie wznoszenia wieży.
W 1865 roku wybudowana została wieża świątyni. Jej ceglana, założona na planie kwadratu, trójkondygnacyjna konstrukcja, zwieńczona jest czworobocznym, szpiczastym hełmem z latarnią.
WYPOSAŻENIE
Wyposażenie kościoła reprezentuje różne style, przy czym na szczególną uwagę zasługują:
- manierystyczna misa chrzcielna z XVII wieku,
- XVII-wieczny, barokowy ołtarz architektoniczny, ze sceną Ostatniej Wieczerzy w predelli i obrazem Matki Boskiej,
- XVIII-wieczna rzeźba anioła chrzcielnego i rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego,
- XIX-wieczna neogotycka ambona,
- XIX-wieczna neogotycka empora organowa z czynnym instrumentem firmy Voelkner Dünnow nr 183, z Duninowa w okolicach Ustki,
- dwa dzwony z XVII wieku,
- klasycystyczna chrzcielnica (kropielnica).