Kamieniec, gmina Kołbaskowo, powiat Police - e-Przewodnik Turystyczny po Powiecie Polickim

POŁOŻENIE

Kamieniec (niem. Schöningen) - wieś położona w odległości 16 km na południowy zachód od Szczecina przy drodze lokalnej z Kołbaskowa do Pargowa, w pobliżu granicy z Niemcami.

HISTORIA

W rejonie wsi ciągłość osadnicza trwa od okresu kultury łużyckiej. Na wzniesieniu zwanym Świętą Górą (45 m n.p.m.) odkryto pozostałości grodziska wczesnośredniowiecznego z przełomu IX i X wieku. Również w pobliżu dzisiejszego Kamieńca, na zachodnich stokach wału morenowego, tzw. Wału Stobniańskiego odkryto pozostałości osad wczesnośredniowiecznych. W okolicy wsi znaleziono ponad czterokilogramowy skarb złożony monet i ozdób z początku XI wieku świadczący o istniejącym w tych okolicach pradawnego szlaku handlowego wzdłuż Odry.

W 1124 roku przebywała tu misja chrystianizacyjna biskupa Ottona z Bambergu. Wieś opustoszała na przełomie XI i XII wieku. Pierwsze udokumentowane wzmianki o wsi pochodzą z 1203 roku, kiedy to była własnością biskupa kamieńskiego Sigwinusa. Od roku 1243 dziesięcinę ze wsi pobierał szczeciński klasztor cysterek, a od 1300 kościół św. Jakuba ze Szczecina. W 1393 roku książę Bogusław X nadał wieś Helmbrechtowi Koldenbeckowi. W 1400 roku jej właścicielem był Heinrich von Pohlen i w rękach tego rodu wieś pozostała do końca wojny trzydziestoletniej, kiedy to ród wygasł. Do majątku należało również pobliskie Krasowo.

Naprzeciwko kościoła, w neoklasycystycznym dworze z XIX wieku do niedawna mieściła się placówka Straży Granicznej. Jest to obiekt parterowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem kopertowym z dwustronnym podjazdem od frontu. Historyczne wyposażenie dworu nie zachowało się. Obecnie znajduje się tu placówka kulturalna - Polsko-Niemieckie Towarzystwo Kulturalne (Polnisch-Deutscher Kulturverein), prowadzone przez małżeństwo prof. Eckharda i Michaelę Marron. Budynek jest w większosci wyremontowany, znajduje się tu sala koncertowa na 100 osób. W okalającym dwór parku, wśród starodrzewu rośnie 6 cisów o obwodach od 145 do 215 cm. Z zabudowy folwarcznej pozostało we wsi jeszcze kilka budynków gospodarczych, ale są one w nienajlepszej kondycji.