Gmina Police, powiat Police - e-Przewodnik Turystyczny po Powiecie Polickim

Szukaj
Idź do spisu treści

Menu główne:

Gmina Police, powiat Police

POŁOŻENIE

Gmina Police to gmina miejsko-wiejska położona we wschodniej części Powiatu Polickiego. Siedzibą gminy jest miasto Police. Na terenie Gminy Police utworzono podstrefę Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej, obejmującą wyznaczone 2 kompleksy. Gmina Police położona jest w regionach fizycznogeograficznych: Równina Wkrzańska, Puszcza Wkrzańska, Dolina Dolnej Odry i Wzniesienia Szczecińskie nad rzeką Odrą - na tym odcinku zwaną Domiążą - przy jej ujściu do Zalewu Szczecińskiego. W zachodniej części przy granicy z Gminą Dobra znajduje się rezerwat przyrody Jezioro Świdwie. Lasy Puszczy Wkrzańskiej, będące obszarem sieci Natura 2000, porastają znaczną część gminy. Obszary bezleśne znajdują się głównie we wschodniej, nadodrzańskiej części, gdzie utworzono obszar chroniony sieci Natura 2000 - "Police-kanały". Tereny leśne zajmują 52% powierzchni gminy, a użytki rolne 21%.


HISTORIA

Ślady najstarszego osadnictwa na Ziemi Polickiej sięgają późnego paleolitu - około 8 tys. lat p.n.e. W okolicach jeziora Świdwie koczowało wówczas plemię prapoliczan. Na Wysoczyźnie Mścięcińskiej pierwsi ludzie pojawili się tu w okresie późnego neolitu, reprezentując kulturę ceramiki sznurowej. Między IX a XI wiekiem w Mścięcinie istniał wczesnośredniowieczny, słowiański gród obronny. Następnie Słowianie założyli osadę w okolicach współczesnego rynku Polic. Pierwsze pisane wzmianki o niej sięgają 1254 roku.


W XII wieku na tereny Pomorza Zachodniego napływali zakonnicy różnych reguł. Zakonnicy w tym czasie spełniali pozytywną rolę, ucząc uprawy roli, sadownictwa, hodowli zwierząt, pszczelarstwa, rybołówstwa i chmielarstwa. W połowie XIII wieku w Jasienicy, na wzgórzu przy rzece Gunicy osiedlili się Augustianie. W 1299 roku poświęcono ich kościół i niedługo potem klasztor.


W 1260 roku książę pomorski Barnim I nadał Policom prawa miejskie na prawie magdeburskim. Niestety w 1311 roku książę Otto III nadał Police Szczecinowi, obawiając się konkurencyjności grodu nad Łarpią. Miasto
oraz jego okolice utraciło autonomię na kolejnych pięć wieków. Po odzyskaniu autonomii w 1808 roku miasto rozkwitło ponownie. Powstawały liczne obiekty użyteczności publicznej: ratusz, szkoły, nowy kościół, port rzeczny na Łarpii. Uruchomiono przeprawę promową przez Odrę-Domiążę łączącą Police ze Świętą.


Okres rozwoju Polic przerwała II wojna światowa. Decydenci III Rzeszy postanowili w okolicach miasta wybudować dużą fabrykę benzyny syntetycznej. Produkowano w niej, na potrzeby armii niemieckiej, wysokiej klasy paliwo. Paliwo uzyskiwano z węgla, a używane było m.in. do napędu rakiet V-2. W tym czasie w okolicach Polic istniało także 8 obozów pracy przymusowej oraz filia obozu koncentracyjnego w Sztuthof. W obozach tych przebywało blisko 30 tys. więźniów różnej narodowości.


Tak naprawdę miasto stało się polskim dopiero w październiku 1946 roku. Wcześniej Rosjanie ustanowili tu tzw.
"Enklawę Policką" - punkt przerzutowy wywożonych w głąb Rosji łupów wojennych. Prawdziwy przełom w rozwoju miasta nastąpił w połowie lat 60. XX wieku, kiedy to postanowiono wybudować pod Policami duże zakłady chemiczne. Odtąd wzrasta też systematycznie liczba ludności, która aktualnie wynosi ponad 35 tys. Współczesne Police są miastem nowoczesnym, zadbanym, rozwojowym. Od roku 1999 znajduje się tutaj siedziba Starostwa Powiatowego.


DROGI I KOLEJ

Przez Gminę Police prowadzą drogi wojewódzkie:

      - nr 114 łącząca Police przez Trzebież z Nowym Warpnem oraz z Tanowem,
      - nr 115 łącząca Dobieszczyn przez Tanowo ze Szczecinem.

Police uzyskały połączenie kolejowe w 1898 roku po wybudowaniu linii kolejowej ze Szczecina Gł. do Jasienicy. W 1910 roku przedłużono ją do Trzebieży Szczecińskiej. W 1982 roku linia została zelektryfikowana, natomiast w 2002 roku zamknięta dla ruchu pasażerskiego. Obecnie używana wyłącznie do transportu towarowego.


HERB I FLAGA POLIC

Herb Polic przedstawia srebrną tarczę herbową, na której widnieje ukoronowana głowa gryfa (symbol dynastii Gryfitów) o czerwonych piórach. Korona oraz dziób są koloru złotego.
Flaga miasta Police składa się z trzech stref, dwóch równej szerokości - górnej czerwonej i dolnej srebrnej oraz środkowej złotej równej połowie szerokości strefy górnej (bądź dolnej). Flaga jest uroczystą odmianą chorągwi miasta, na której pośrodku górnej czerwonej strefy umieszczony jest herb Polic. Flaga jest też zewnętrznym znakiem reprezentacyjnym, symbolizującym Police jako gminę.

EKOLOGIA

Gmina Police prowadzi szereg działań na rzecz ochrony środowiska, m.in. oczyszczanie ścieków, segregację odpadów i akcje społeczne. Wieloletnie starania gminy nie raz były nagrodzone wyróżnieniami i nadaniem tytułów gminy "ekologicznej". W Leśnie Górnym na terenie Punktu Przyjęcia Odpadów powstała pierwsza w gminie oraz powiecie elektrownia wiatrowa o mocy 600 kW. Jej zdolność produkcyjna wynosi ok. 1000 MWh rocznie. Pod względem ekologicznym Police należą do wiodących w kraju. W ostatnim czasie na terenie gminy posadzono kilkadziesiąt tysięcy drzew i krzewów ozdobnych. Pasy zadrzewień wokół ZCH "Police” S.A. oraz zabezpieczenia techniczne chronią gminę przed niekorzystnym wpływem kombinatu.


MIEJSCOWOŚCI

Miasto: Police (miasto od ok. 1260 r.);
Sołectwa w gminie: Dębostrów, Drogoradz, Niekłończyca, Pilchowo, Przęsocin, Siedlice, Tanowo, Tatynia, Trzebież, Trzeszczyn, Uniemyśl, Wieńkowo;
Wsie i osady niesołeckie: Bartoszewo, Dobieszczyn, Karpin, Leśno Górne, Nowa Jasienica, Podbrzezie, Sierakowo, Stare Leśno, Węgornik, Zalesie, Żółtew;
Leśniczówki i gajówki: Mazańczyce, Pienice, Poddymin, Turznica;
Części miejscowości podane w wykazie gminy: Stary Dębostrów (część wsi Dębostrów), Witorza (część wsi Tatynia);
Opuszczone wsie i osady: Bardo, Czapliniec, Duchowo, Goślice, Gubice, Gunice, Kołpin, Kniężyce, Kuźnice.

 

NAJWAŻNIEJSZE ZABYTKI GMINY
  - Police - gotycka kaplica z około XV wieku,
  - Police - neogotycki kościół Niepokalanego Poczęcia NMP,
  - Police-Jasienica - gotycki kościół Świętych Piotra i Pawła z XIV w.,
  - Police-Jasienica - ruiny klasztoru Augustianów,
  - Niekłończyca - barokowy kościół pw. Najświętszej Marii Panny z 1787 r.,
  - Przęsocin - kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z ok. 1286 r.,
  - Trzebież - kościół parafialny pw. Podwyższenia Świętego Krzyża z 1745 r.,

 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego