Kościół filialny pw Matki Bożej Częstochowskiej - Warnołęka. - e-Przewodnik Turystyczny po Powiecie Polickim

POŁOŻENIE

Kościół w Warnołęce wybudowano na niewielkim, owalnym wzgórzu, usypanym wśród podmokłych łąk. Kościół stoi tuż za wsią, w jej północno-zachodniej części, z dala od drogi głównej, łączącej Police z Nowym Warpnem. Teren kościoła otoczony jest starymi drzewami.

HISTORIA

Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej należący do parafii Nowe Warpno został wybudowany w XVIII wieku - przypuszczalnie w 1727 roku. Prawidłowość tego datowania zdaje sie potwierdzać dzwon z wieży z roku 1727, o ile został odlany dla tej świątyni. Należy przypuszczać, że nie jest to pierwszy kościół istniejący w tej wsi. Do roku 1945 była to świątynia ewangelicka. 26 sierpnia 1946 roku została poświęcona i od tego czasu jest użytkowana jako kościół rzymskokatolicki.

ARCHITEKTURA

Jest to budowla salowa z wieżą i szczelinowymi oknami. Od strony północnej znajduje się dobudowana w późniejszym okresie zakrystia. Jest to typowa dla tego okresu budowla o konstrukcji szkieletowej, orientowana, wzniesiona na planie prostokąta o wymiarach 15,45 m na 8,23 m, zamkniętego od wschodu trójbocznie. Konstrukcję ścian posadowiono na kamiennym fundamencie i podwalinie, w której osadzono słupy. Całość wieńczy oczep i spoczywające na nim legary stropowe. Belki powiązane są poziomymi ryglami. Zastrzały występują jedynie w elewacji zachodniej i w nadbudowanej nad tą częścią kościoła kwadratowej wieży. Posiada ona tą samą, szkieletową konstrukcję, osadzoną w więźbie dachowej, zwieńczoną hełmem w formie piramidy z kulą i krzyżem. Przestrzenie fachów wypełnione są cegłą i otynkowane. Takie rozwiązanie elewacji tworzy piękny, jednolity układ czarnych belek i kwadratowych białych pól. Wnętrze kościoła przykryte jest drewnianym, belkowanym stropem oraz ceramicznym dachem dwuspadowym, nad wschodnim zamknięciem - wielopołaciowym. Okna symetrycznie rozmieszczone są po obu stronach nawy. Posiadają formę szczelinową. Wejście do kościoła znajduje się od strony zachodniej przez dwudzielne drzwi o prostych ościeżach. Od strony północnej dobudowano zakrystię na panie kwadratu, krytą ceramicznym dachem dwuspadowym.

WYPOSAŻENIE

Wnętrze pozbawione jest stylowego wystroju. Przy ścianie zachodniej drewniana empora wsparta na dwu prostych słupach. Na emporę prowadzą drewniane schody. Balustrada trzysegmentowa, pełna, płycinowa. W centralnym segmencie złocona dekoracja w formie stylizowanego oka opatrzności i dwu sterczyn. W wyposażeniu kościoła na szczególną uwagę zasługują:
  - cynowy świecznik z 1740 roku,
  - dzwon spiżowy z 1727 roku odlewany w Szczecinie,
  - empora chórowa i ławki z okresu budowy.

OTOCZENIE

Plac przykościelny pełnił niegdyś funkcję cmentarza. Dzisiaj brak jest tam śladów pochówków. Znajduje sie tam tylko jedna mogiła z czasów II wojny światowej. Na obrzeżach działki rośnie majestatycznie osiem dębów szypułkowych i trzy jesiony. Kościół jak i jego otoczenie bardzo dobrze utrzymane. Połączenie bieli i czerni ścian oraz czerwieni dachu kościoła z zielenią wiekowego drzewostanu okalającego świątynię, sprawiają niesamowite wrażenie.