Ruina kościoła - Smolęcin, gmina Kołbaskowo, powiat Police - e-Przewodnik Turystyczny po Powiecie Polickim

Szukaj
Idź do spisu treści

Menu główne:

Ruina kościoła - Smolęcin, gmina Kołbaskowo, powiat Police

HISTORIA

We wsi zachowała się ruina granitowego kościoła z XIII wieku. Na przełomie XVII i XVIII wieku od zachodniej strony kościoła dobudowano wieżę konstrukcji drewnianej, krytą barokowym hełmem. Prawdopodobnie wówczas kościół otynkowano. W 1720 roku dla kościoła wykonano nastawę ołtarzową z obrazem olejnym na drewnie, przedstawiającym Ukrzyżowanie. W XIX wieku kościół został przebudowany. Kościół nie został zniszczony w czasie działań wojennych. Niestety po wojnie nie był użytkowany i popadł w ruinę.

ARCHITEKTURA

Kościół był budowlą salową, założoną na planie prostokąta o wymiarach 15,6 x 9,2 m. Pierwotnie był bez wieży, otoczony kamiennym murem. Ściany kościoła wykonane były z nieobrobionych kamieni narzutowych, połączonych zaprawą wapienną. Jedynie naroża elewacji, ościeża otworów okiennych i obramienia portali wykonano z dokładniej obrobionych kwadr kamiennych. Niektóre obramienia okien i portali wykończono cegłą. W przypadku okien zostały rozglifione.

ELEWACJE

Do dnia dzisiejszego zachowała się ściana północna z czterema oknami. Trzy z nich są ostrołukowe, rozglifione na zewnątrz oraz do środka i obramowane cegłą. Czwarte jest bardziej kwadratowe zamknięte łukiem odcinkowym, również obramowane cegłą.
Elewacja zachodnia posiada zniszczony ostrołukowy portal główny. Jest ona zakończona pozostałością po trójkątnym szczycie, z którego pozostały jedynie dolne partie.
W elewacji południowej zachowane dwa średniowieczne, ostrołukowe otwory okienne, obramowane kwadrami kamiennymi z lekkim rozglifieniem. Pośrodku elewacji znajduje się dość duży, ostrołukowy portal obramowany cegłą.
Elewacja wschodnia jest obecnie najbardziej zniszczona. Widać jedynie we fragmentach trzy otwory okienne, obramione kwadrami kamiennymi. Rozmieszczone były symetrycznie i prawdopodobnie były ostrołukowe.

OTOCZENIE

Plac przykościelny obecnie jest dość mocno zarośnięty, co zdecydowanie utrudnia dostęp do zabytku. Na placu funkcjonował cmentarz, po którym pozostały już nieliczne, zdewastowane nagrobki. Przy ścianie wschodniej zachowane żeliwne ogrodzenie jednej z mogił. Teren kościoła otoczony był kamiennym murem, który we fragmentach ocalał. Po północno-wschodniej stronie znajduje się ceglany filar - pozostałość po dawnej bramie.

 
 
 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego